Voorwoord
Mijn eigen werk als onderwerp van afstuderen bleek mij zwaarder te vallen dan ik aanvankelijk had gedacht. Ik moest een stap terugdoen en proberen mijn werk meer afstandelijk te beschouwen. Ik was mij terdege bewust dat ik dit nooit zou kunnen als een buitenstaander, maar ik moest mijzelf dwingen de visies uit verschillende richtingen te beschouwen. Ik kreeg wel eens te horen dat ik te subjectief dacht: als de wat krom is rechtpratende portier. Door afstand te nemen gaf ik mijzelf meer ruimte om de diverse gezichtspunten te overdenken en kritisch te kijken naar onder meer mijn eigen handelen als portier. Ik denk dat het mij is gelukt, alhoewel de resultaten niet altijd naar de zin zullen zijn van mijn ex-collega’s. Ik vraag hen daarvoor begrip en nodig hen uit zelf ook eens hun functioneren onder de loep te nemen. Het kan verhelderend werken.
Het is mij jaren verteld: het schrijven van een scriptie is een eenzaam en moeilijk proces. Nu de worst op de toonbank ligt, kan ik niet zeggen dat ik een eenzaam proces doormaakte. Natuurlijk, het schrijven doe je alleen, maar de nieuwsgierigheid en interesse van de mensen om mij heen was geweldig. Regelmatig werd mij aangeboden de halfweg resultaten kritisch door te nemen of kon ik vrijuit praten over weer datzelfde onderwerp. Ook al duurde het jaren voor ik er echt aan begon en ik excuus na excuus had om het schrijven uit te stellen, toch bleven mijn vrienden geïnteresseerd en bleven ze mij bombarderen met medeleven. "DOEN" is eigenlijk de samenvatting van wat ze elke keer weer zeiden.
Nu, hier is hij dan.
Rod, bedankt dat je al die jaren toch maar weer accepteerde dat je mijn officiële begeleider was en ik onregelmatig je tijd opeiste. Alex, Frank, bedankt dat jullie bereid waren mijn scriptie te lezen en te beoordelen. Ma, bedankt dat je altijd trots op me bent gebleven en in me hebt vertrouwd. Marjon, wat ben ik blij met je. Elke keer weer aanhoren dat onze toekomst ná de studie is gepland, mij alle ruimte geven, hoe houd je zoiets uit? Maura, bedankt dat je me tijdens de eerste jaren van mijn herstart zo hebt gesteund. Veel dank gaat uit naar mijn vaste RoXY collega’s: "mensen, kom op nou" Goos (tevens mijn oudste broer), stoeiende Freek, "cappuccinootje?" Marco, "hebben we nog gelachen?" Max (ook antropoloog), "badmuts" Ralph en "hoe vind jij dat ik uitzie?" Ronaldo. Met hen heb ik het langst gewerkt en ik heb veel van ze geleerd. Ik beschouw ze als vrienden, eerder dan als ex-collega’s. Natuurlijk zijn er teveel mensen die ik hier niet noem. Ik hoop dat ze me willen vergeven. Al die andere collega’s, waarmee ik al of niet vaak gewerkt heb, al mijn vrienden die me maar veren in mijn achterste bleven steken. Ik bedank jullie allemaal, voor al jullie vertrouwen en geduld.
Als in deze scriptie wordt gesproken over 'de portier', dan wordt bedoeld de portier van een nachtelijke uitgaansgelegenheid zoals een discotheek, club, bar of café. Het overgrote merendeel van de portiers is man. De enkele vrouwen die ik ben tegengekomen in het beroep gaven mij geen reden over hen een afwijkend beeld te schetsen. De portier wordt in deze scriptie beschreven in de manlijke taalvorm, maar refereert zodoende aan zowel de mannen als vrouwen in het beroep. Ook de bezoekers worden besproken in de manlijke taalvorm. De geslachtverhouding tussen de bezoekers is verschillend, maar meestal gaan er meer mannen dan vrouwen naar de gelegenheden waar ik heb gewerkt, alhoewel regelmatig de verhouding vrijwel gelijk was.
S-SE